诗歌

津市吴若愚

诗   歌

格律诗

——当代  ——

                                              --杜修岳

和济翁(王道济)

我自识荆多少年，梅霖竹露下丹田。

盈坛教化三千士，主席昭明七十贤。

芯短油枯陪赤蜡，气高月白伴青莲。

生花犹有如橡笔，挥酒风流九澧先。

                                                                  念奴娇·澧水

                                                                   东倾澧水，出千山，其势骁骁无竭。一任前程肠九曲，

                                                            依旧雄征难折。畅舞蓝空，高歌碧野，直与沅湘悦。洞庭初曙，

                                                            沧溟犹可观昳。

                                                                   琼界万顷连天。日升波涌，如卷芦花雪。更助风雷天

                                                             际震，大海狂涛激烈。还载神州，无穷暖意，寰宇冰霜咽。

                                                             升腾霞现，东南西北红彻。

                                                                  水调歌头·登皇姑山

                                                                   山上静观久，感慨一何多。澧江纤细如线，时也涌洪波。

                                                            阻隔几多牛女，淹没好些街铺，人鳖共厮磨。挥泪问苍宇，

                                                            岁月怎蹉跎？

                                                                   金堤筑，虹桥架，起浩歌。招呼江上鸥鹭，景色又如何？

                                                            前有通衢棋布，后有厂房高竖，车马任穿梭。还赖生花笔，

                                                            一自写婆娑。

摘自《城市基因——津市文史丛书》文艺卷     文艺篇